XLIX Zlot Pieczonego Ziemniaka

Oddział Miejski Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego im. Mariana Sydowa wspólnie z Urzędem Miasta Torunia, Starostwem Powiatowym w Toruniu oraz Urzędem Gminy Lubicz organizują kolejną imprezę turystyki pieszej pn. „XLIX Zlot Pieczonego Ziemniaka”. Uczestnicy zlotu wyjątkowo w tym roku spotkają się na jednej trasie pieszej. Spotkanie odbędzie się o godz. 9.30 na przystanku MZK przy Wojewódzkim Szpitalu Dziecięcym na osiedlu "Na Skarpie". Stamtąd jest przewidziane krótkie przejście o długości 4 km, pod opieką przodowników turystyki pieszej w rejon ruin królewskiego zamku w Złotorii. We wspaniałej scenerii ruin zamkowych organizatorzy rozpalą ognisko, jednak bez pieczenia w nim ziemniaków. Turyści mogą jednak liczyć na tradycyjną wojskową grochówkę (należy posiadać własne naczynia i łyżki) oraz dwa konkursy z nagrodami. W pierwszym z nich zostaną ocenione rzeźby wykonane w ziemniaku i dostarczone na metę zlotu. Drugi z konkursów, również tradycyjny to przygotowanie atrakcyjnego projektu na kolejny znaczek turystyczny, który uczestnicy otrzymają na pamiątkę w przyszłorocznym Jubileuszowym 50 Zlocie "Pieczonego Ziemniaka". Celem imprezy jest upowszechnianie turystyki kwalifikowanej, aktywnego wypoczynku wśród mieszkańców regionu, promowanie walorów krajoznawczych – przyrodniczych – turystycznych Torunia i Powiatu Toruńskiego oraz kontynuowanie tradycji ludowych. Komandorem imprezy będzie przodownik turystyki pieszej Marek Ruciński.

Zapisy do udziału w imprezie przyjmowane są w Biurze Oddziału, przy ul. Piekary 41

Złotoria – wieś wymieniona w 1242 r., znajdująca się w dobrach biskupów kujawskich na ziemi dobrzyńskiej. Lokowana w 1262 r. na prawie niemieckim. W 1807 r. podczas oblężenia Torunia, wojska francuskie rozebrały istniejący we wsi drewniany kościół. W 1904 r. wzniesiono z cegły kolejny w stylu neogotyckim. Ciekawostki krajoznawcze: w widłach rzek Wisły i Drwęcy usytuowane są ruiny królewskiego zamku z 1343 r. wybudowanego przez króla Kazimierza Wielkiego. W 1376 r. zamek był oblegany przez księcia Kaźka Szczecińskiego, ponieważ wcześniej w 1374 r. został opanowany przez księcia gniewkowskiego Władysława Białego. Podczas oblężenia zamku Kaźko, wnuk Kazimierza Wielkiego odniósł śmiertelną ranę, na skutek której 2. stycznia 1377 r. zmarł na zamku w Bydgoszczy. W 1391 r. książę Władysław Opolczyk oddał zamek pod zastaw Krzyżakom, od których wykupił w 1405 r. król Władysław Jagiełło. W dniu 2. września 1409 r. doszło do zdobycia zamku i wycięcia w pień załogi polskiej przez Krzyżaków. Zamek pozostaje od tego czasu w ruinie. Zamek zbudowano w stylu gotyckim, jako murowany z cegły z użyciem kamienia polnego. Do dziś pozostały: część wieży mieszkalnej oraz zarys murów obwodowych.